بگفتم کاین حدیثی سخت نیکوست

درین کشور، همه کس داردش دوست

منظومۀ «ویس و رامین» یکی از کهن‌ترین و در عین حال متفاوت ترین عاشقانه‌های ادب فارسی است. روایتی است که گرچه در دل ساختار قدرت شکل گرفته و در بافتار آن آیین، تاریخ و اسطوره در هم تنیده و از جنبه های گوناگونی قابل بررسی و بازخوانی است، به دلایل گوناگون، نسبت به سایر متون کلاسیک فارسی کمتر مورد توجه قرار گرفته است.

این دوره تلاشی است برای بازخوانی این متن کلاسیک و بررسی مفاهیم سیاسی، فرهنگی، دینی و اخلاقی، همراه با بررسی روایی و واژگانی آن؛ و به عبارت ساده‌تر، سفری است به دل یکی از نخستین عاشقانه‌های ایرانی و واکاوی آن از منظر انسان معاصر.

در هر جلسه، بخش‌هایی از متن در پیوند با لایه‌های معنایی آن تحلیل خواهد شد: از محدودۀ اختیارات زنان و مردان و سنت ازدواج با خویشاوندان در ایران باستان، تا اهمیت سوگند و جلوه‌های آیین مزدیسنا در آن. همچنین، در یکی از جلسات، این متن را با دو نمونۀ دیگر از عاشقانه‌های کهن ایرانی و غربی مقایسه خواهیم کرد تا زمینه‌ای برای بررسی عناصر بینافرهنگی و بینامتنی آن فراهم آید.

در نهایت نیز نگاهی انتقادی به راهیابی فرهنگ ایران پس از اسلام در این متن خواهیم داشت و خواهیم گفت که چگونه عناصر اسلامی-اخلاقی راه خویش را به روایتی عاشقانه از دورۀ اشکانی باز کرده است.

(زمان و اطلاعات بیشتر درباره جلسات در انتهای همین برگه)

_________________________________________________________

درباره مدرس:

نغمه دادور، دانش‌آموختۀ دکتری زبان و ادبیات فارسی از دانشگاه فردوسی مشهد، پژوهشگر و مدرس حوزه ادبیات کلاسیک و زبان فارسی است. وی سابقه تدریس در دانشگاه‌های مختلف از جمله دانشگاه اصفهان، دانشگاه فردوسی مشهد و دانشگاه صنعتی اصفهان را دارد و به‌ویژه در آموزش زبان فارسی به غیرفارسی‌زبانان فعال بوده است. زمینه‌های پژوهشی او شامل مطالعات شاهنامه، بررسی ساختارشناسانۀ متون کلاسیک، و نقد ادبی است و آثاری در قالب کتاب، مقاله و سخنرانی در همایش‌های علمی از او منتشر شده است. وی همچنین در تدوین و ارائۀ کارگاه‌های آموزشی ادبی، فعالیت‌های فرهنگی، داوری‌های علمی، و نیز در حوزۀ داستان‌نویسی حضوری پویا داشته است.