طنز و شوخ‌طبعی همواره بخشی جدایی‌ناپذیر از فرهنگ و تجربه انسانی بوده‌اند. از نخستین لحظات خنده در جوامع ابتدایی تا پیچیده‌ترین نظریه‌های فلسفی، این پدیده نقشی مهم در شکل‌گیری اندیشه، هنر و روابط اجتماعی ایفا کرده است.

در این دوره با تدریس محمود فرجامی ــ طنزپژوه و مترجم کتاب فلسفه طنز (جان موریل) ــ برای نخستین بار در زبان فارسی مباحث بنیادین طنزپژوهی به‌صورت منسجم و آموزشی ارائه می‌شود. طنز و شوخ‌طبعی در اینجا به‌شکل فشرده و میان‌رشته‌ای از منظرهایی چون زیست‌شناسی، جامعه‌شناسی، زبان‌شناسی، روان‌شناسی، اخلاق، دین‌پژوهی و فلسفه بررسی می‌شوند.

شرکت‌کنندگان در این دوره با سه نظریه اصلی طنز (ناسازگاری، برتری‌جویی و تسکین) و نیز نظریه‌های دیگر همچون کارناوال باختین و رساله خنده برگسون آشنا می‌شوند. همچنین سیر تکاملی خنده و شوخ‌طبعی از نخستی‌ها تا انسان مدرن، مباحث زیبایی‌شناسی طنز، روان‌شناسی شوخ‌طبعی، اخلاق و طنز، و جایگاه طنز در سنت‌های دینی مورد بررسی قرار می‌گیرد.

همچنین و به طور ویژه اخلاق طنز مورد بررسی قرار می‌گیرد تا هر فرد خود بتواند تشخیص دهد که چه طنزهایی نادرست و غیراخلاقی‌اند و در چه مرزهایی می‌توان خط‌کش‌های اخلاقی را برنتافت.

این دوره برای همه علاقه‌مندان به درک عمیق و علمی طنز، طنزپردازان و پژوهشگرانی که به حوزه طنزپژوهی گرایش دارند، مفید خواهد بود. منابع فارسی (ترجمه) در اختیار هنرجویان دوره قرار می‌گیرد.

شرح جلسات و توضیحات بیشتر در انتهای همین برگه

-----------

درباره مدرس:

محمود فرجامی طنزپژوه، نویسنده و مترجم است. او آثار متعددی در زمینه طنز به فارسی و انگلیسی منتشر کرده و سابقه تدریس دانشگاهی در حوزه‌های مرتبط با طنز و کمدی دارد. از مهم‌ترین آثار او می‌توان به فلسفه طنز (ترجمه)، درآمدی به طنزپژوهی (ترجمه)، طنز در و بر اسلام (تألیف) و Iranian Political Satirists (تألیف) اشاره کرد.