رمان جنایی به عنوان یکی از پویاترین ژانرهای ادبی، ساختاری دقیق و پیچیده دارد که بر پایه‌ی معما، تعلیق، و تعامل مستقیم با ذهن خواننده بنا شده است. این ژانر نه تنها خواننده را درگیر حل یک معما می‌کند، بلکه اغلب به بازنمایی زوایای تاریک جامعه نیز می‌پردازد. با این حال، در ادبیات فارسی، رمان جنایی هرگز نتوانسته است جایگاهی درخور پیدا کند. آیا کمبود فضای فرهنگی برای طرح پرسش‌های حساس و پیچیده، یا عدم استقبال نویسندگان از این نوع ساختارهای داستانی، دلیل این ضعف است؟

در دومین جلسه از مجموعه «تکدرس‌گفتارهای هنرستان» داریوش کریمی، به واکاوی ژانر معمایی-جنایی خواهد پرداخت. او از جایگاه و اهمیت این ژانر در ادبیات جهانی سخن می‌گوید و چرایی کم‌رنگ بودن آن در ادبیات فارسی را بررسی می‌کند. کریمی، با رویکردی منتقدانه به نظریه‌ مشهور "مرگ نویسنده"، توضیح می‌دهد که چگونه در ژانر معمایی-جنایی، نویسنده از طریق تعامل مستقیم با خواننده، شور و هیجان داستان‌گویی را احیا می‌کند. این درسگفتار فرصتی برای علاقه‌مندان به ادبیات است تا از دیدگاه‌ها و تجربه‌های یک نویسنده و نظریه‌پرداز برجسته بهره‌مند شوند. در انتهای جلسه فرصتی برای پرسش و پاسخ در نظر گرفته شده است.

ثبت‌نام برای شرکت در این جلسه رایگان است.

-----------------

درباره مدرس:

داریوش کریمی دانش‌آموخته ادبیات انگلیسی، مجری برنامه‌ پرگار بی‌بی‌سی، منتقد ادبی و نویسنده‌ رمان جنایی کوچه‌ آخر است. وی اثری در باب نظریه‌ ادبی میخائیل باختین را نیز ترجمه کرده است.